Αρχειοθήκη ιστολογίου

27 Ιουλίου 2011

Θέατρο


 Σιωπή, απλωμένη μέσα στη χάβρα του κόσμου

Μοναξιά, καλυμμένη από τις κραυγές των ηχείων

Γέλια, το παιχνίδι της ζωής

Γέλια, για να στεγνώσουν τα κλάματα

Φωνές, κινήσεις, κουβέντες,
 
Όλα για ένα σκοπό, όλα για το θέατρο

Όλοι μας σαν τους καλύτερους ηθοποιούς μετά την παράσταση περιμένουμε το χειροκρότημα,

για να νοιώσουμε άξιοι της τέχνης μας

Κουράστηκα Θεέ μου, να ψάχνω αυτόν που δεν βρίσκεται στην ψυχή κανενός.


© Κατερίνα Ε.Πέτρου - Παπαχριστοπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η γνώμη σας, καλοδεχούμενη