Αρχειοθήκη ιστολογίου

20 Σεπτεμβρίου 2015

Ποιηματάκι ...μετεκλογικό

Πως σκόρπισε το ΟΧΙ στην πεδιάδα, ωρε παιδιά,
και έγινε ΝΑΙ .  Να πάρω τα βουνά ?

Ρεαλισμό λένε το ΝΑΙ, και μόνη επιλογή...
μια ουτοπία ήτανε, το θάρρος μιαν αυγή.

Για το καλό μου θέλουνε, να δώσω υποταγή
στον λογιστή που βάλανε να είναι η αρχή!

Πολιτικοί χαθήκανε, τελειώσανε δια μιάς,
τα χρόνια που περάσανε και κέρδισε ο παράς.

Και εκεί που αξίες είχαμε και μια ζεστή αγκαλιά,
ψυχρές μαΙμούδες γίναμε, χαμένοι στην γυφτιά.

Και αν λογισμός μου λέει πως, ναμαι καλό παιδί
εγω τι χρόνια μάθαινα, για ηρωική φυλή?

Μα ήρθαν καιροί τρελλοί, που άκρη δεν βαστάς,
που οι γνωστικοί μπερδεύονται και χάνεται ο ντουνιάς.

Και να σου πω την πίκρα μου που μοιάζει αληθινή,
αλλά ελπίζω και εύχομαι, να γίνει ανατροπή.

Και αυτά που γίναν σήμερα να βγούνε αληθινά,
για να σωθεί ο τόπος μας κι ας είναι μια φορά!

Μα παραμύθια είναι αυτά που λένε στα παιδιά,
για να κοιμούνται ήσυχα και ας είν' στα σκοτεινά.


Κ.Πέτρου- 20/9/2015
© Κατερίνα Ε.Πέτρου - Παπαχριστοπούλου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η γνώμη σας, καλοδεχούμενη