Στην πυρά, με νόμο και τιμή!

Τώρα που θα ψοφήσουμε,

μας σκέφτηκαν πολύ

και  φούρνους ετοίμαζουνε, με δόξα και τιμή.

Ξερά κουφάρια είμαστε,

χωρίς ψυχή και πνεύμα,

μην πιάνουμε τον τόπο τους και προκαλούμε θέμα.

Ετσι, τα καταφέραμε να μοιάσουμε πολύ

στην Δύση που ζηλέψαμε,

και θέλαμε πολύ.

Μα αν θυμάται η γκλάβα μου,

σαν μαύρη εποχή,

ήταν τότε που καίγανε ανθρώπους, ως ποινή!

Μα τώρα είναι αλλιώς καλέ,

πολύ προοδευτικό,

να καθαρίζουνε με αυτό, που είναι μυαρό.

Γιατί σιγά, αν πίστευαν εστω για μια στιγμή,

πως ευωδούν τα κόκαλα και υπάρχει ανατροπή,

για θάνατο δεν θαλεγαν, αλλά για αναμονή.

Και τότε θα λογίζονταν πως είναι ιερό,

το σώμα να σκεπάζεται σε χώμα νοτερό,

για να κρατήσει ο σπόρος του, σαν θαύγει ζωντανό!

Κ.Πέτρου- 19/10/2015  

© Κατερίνα Ε.Πέτρου - Παπαχριστοπούλου