Κάτι που χάσαμε

Είναι τόσο όμορφες και ζεστές οι μέρες για να είμαστε μόνοι.

Σκέψου μια βόλτα Κυριακή πρωί στην εξοχή,

και το μεσημέρι σε κάποιο ταβερνάκι

παϊδάκια, χωριάτικη και μπύρα

και ο ήλιος δυνατός να κοκκινίζει τα πρόσωπα μας.

και ύστερα, ναρκωμένοι και ήρεμοι, να γυρίσουμε

και να βυθιστούμε σ’ έναν έρωτα θερμό και πηγαίο,

μέχρι ναρθει ο ύπνος ν’ απορροφήσει όλη την έκσταση

των κυττάρων μας.

Τόση ομορφιά,

τόση πίκρα,

για το όνειρο μιας Κυριακής που δεν ζήσαμε ποτέ.

© Κατερίνα Ε.Πέτρου - Παπαχριστοπούλου
(Εικονογράφηση: Ακροθαλαασιά,ακουαρέλλα, 1998, Κ.Πέτρου)